Proeven moet mogen

De markt, zonder super ervoor, draait voor mij vooral om vers. Daar snijdt de Grote Ruige Koopman vakkundig een mango in blokjes en overtuigt mij van de rijpheid door mij een stukje sappig vruchtlees te laten nuttigen. Ook de Olijvenverkoper maalt niet om een groentje meer of minder, en grijnst als hij mij ziet genieten. "Dat wordt een onsje meer,"zie ik hem denken. Aansluitend drukt hij me nog wat munt en koriander onder de neus: "Ruik dan, zooo lekker!"
Ja, ik mag vrijelijk proeven van de aangeboden waren. En ga altijd naar huis met eten voor een weeshuis.

Bij de supermarkt werk ik nou juist netjes m'n boodschappenlijstje af. De verleidingen bestaan hier vooral uit aanbiedingen: 2e halve prijs! Nu 25% korting! In de voordeelschappen zie ik grotendeels bewerkte produkten die op deze wijze door de fabrikant gepromoot worden. Daar zit immers de meeste marge op. Maar ik weersta die verleidingen tegenwoordig. Als ik het produkt toch al nooit kocht, ben ik niet geïnteresseerd.
Heel soms, in grotere zaken staat er een strak geklede hostes die een mantelpakje combineert met schort, en jou een sample van de nieuwste smaak drinkyoghurt met acaibesjes aanbiedt. Waarbij het percentage bes nauwelijks met het blote oog is waar te nemen, in tegenstelling tot de plaatjes op de verpakking. Supergezond, kwettert de salesdame, en benadrukt nog even dat acaibesjes echte superfoods zijn. Zonder verdere argumenten of toelichting. Ik ga de discussie al niet meer aan. Als ik acaibesjes wil voor m'n gezondheid dan koop ik die wel. Op de markt.